Strona wykorzystuje pliki cookies (ciasteczka). Są to dane tekstowe, zapisywane przez przeglądarkę na urządzeniu użytkownika. Wykorzystywane są one do prawidłowego funkcjonowania serwisu, gromadzenia informacji statystycznych o odwiedzających oraz obsługi udogodnień dla zalogowanych użytkowników. Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Ustawienia obsługi plików cookies można zmienić w swojej przeglądarce. Brak zmian tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych na stronie cookies.

Pokaż/Ukryj panel boczny
×
  • Opis
  • Notatki
  • Sygnatura: D 7
  • Tytuł: [Nadanie klasztorowi Dominikanów we Wronkach dochodów ze wsi Piotrowo i różnych przywilejów gospodarczych na budowę murowanego kościoła i klasztoru].
  • Kopie:
    • CD 685
    • Fotokop. IV 558
  • Wystawca dokumentu: Przemysł II (król polski ; 1257-1296)
  • Miejsce i rok: 1280 02.13.
  • Opis fizyczny: 1 ark. 31x17 cm
  • Język: Łac.
  • Hasła przedmiotowe:
    • Baszko, Gotfalk kantor poznański (?-1269 non ante)
    • Chemka komes kasztelan radzimski (?-1294 non ante)
    • Prandocic, Piotr z Grodziska h. Odrowąż komes cześnik poznański (?-1304 ante)
    • Przedpełkowic, Mikołaj z Gostynia h. Łodzia komes sędzia poznański (?-1305)
    • Przedpełkowic, Wincenty h. Łodzia kanclerz poznański (?-1289 post)
    • Zaremba, Beniamin komes wojewoda poznański (?-1296 post)
    • Dominikanie Wronki 13 w.
    • Klasztory 13 w. Polska
    • Dyplomatyka 13 w.
    • Wronki 13 w.
    • Wielkopolska 13 w.
    • Wronki 13 w.
    • Wronki 13 w.
    • Wronki 13 w.
    • Piotrowo 13 w.
    • Pochamowo 13 w.
    • Pochunowo 13 w.
    • Falsyfikaty 14 w.
  • Pieczęć: Pozostał jedynie kawałek sznurka jedwabnego.
  • Uwagi:
    • 4 noty dors.: 1. "2dum / Priuilegium / Originale Sere / nissimi Premislai / Ducis Poloniae / No 1mo" dużą minuskułą gotycką szarym inkaustem na innym napisie (wczesniejszym?): "Pro claustro [?] Wronecensi" częściowo podkreślony; 2. "Priuilegiu(m) sup(er) villam certam Piothrowo ad opus Ec(c)l(es)iae et totius Claustri sup(er) (...) cu(m) o(mn)ib(us) sol(...) p(ro) o(mn)ib(us) (...)" minuskułą gotycką szarym inkaustem wzdłuż złożenia podłużnego, mocno wyblakła i prawie nieczytelna; 3. "Claust(ru)m Vronecz [?]" minuskułą gotycką brązowym inkaustem wzdłuż złożenia poprzecznego, wyblakła i prawie nieczytelna; 4. "lre 6te" czarnym inkaustem wzdłuż złożenia podłużnego, podkreślony.
    • Falsyfikat z XIV w.; oblatowany w aktach konsystorza poznańskiego 1408 i 1488 r. (Arch. Archidiec. Poznań, AC 1408, k. 105 i AC 1488, k. 72).
    • Konserwacja I. Łukaszyk 2010
    • In dorso wpisana dwukrotnie (inkaustem i niebieską kredką) w różnych miejscach i w różnym czasie obecna sygn. "7", dawna sygn. "216" wpisana ołówkiem nad poprzednią.
    • Perg. surowy, źle obrobiony i przykrojony, miejscami wytarty (ze szkodą dla tekstu), rdzawe plamy i przebarwienia po stronie tekstu i in dorso; ślady potrójnego złożenia. Pismo wyblakłe i wytarte, w wielu miejscach słabo czytelne lub nieczytelne, razura, podkreślenia, późniejsze dopiski.
    • Książę wielkopolski Przemysł II nadaje klasztorowi (domowi) Dominikanów we Wronkach na czas budowy kościoła, klasztoru i zabudowań gospodarczych murowanych z kamienia i cegły wszelkie czynsze w naturaliach i pieniężne ze wsi Piotrowo, lokowanej na prawie niemieckim, oraz różne przywileje prawno-ekonomiczne z wyłączeniem podwód, takie jak: wolne kopanie gliny do wyrobu cegieł, kamienia i wapna oraz zwożenie ich na budowę, wyrób cegieł w zbudowanym do tego celu baraku, wolny wyrąb drewna w lasach książęcych z wyjątkiem barci, wolne i wyłączne prawo połowu ryb w jeziorze Rzeczyn (Rechen), zwolnienie od ceł po wieczne czasy oraz wyjęcie zakonników spod jurysdykcji rajców i wójta pod surowymi karami; ponadto zatwierdza wcześniejszy przywilej z 21.11.1279 r. nadający zakonnikom grunty na założenie klasztoru.
  • Opracowania:
    • Kop.: Archiwum Państwowe w Poznaniu, sygn. Wronki Dom. 2.
    • Wyd.: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. I. Nr 493, s. 462-463. Wyd.: Kodeks dyplomatyczny Wielkiej Polski, wyd. E. Raczyński, Poznań 1840. Nr 60, s. 68-69 (zatwierdzenie Jana Olbrachta z 18.06.1493: transumpt bez listy świadków.
    • J. Nowacki, Dzieje archidiecezji poznańskiej, t. 2, Poznań 1964, s. 763. Lit.: S. Krzyżanowski, Dyplomy i kancelaryja Przemysława II, Kraków 1890, s. 26, 46 (nr 23), 64-65 i tabl. XIII, fig. 30 (fot.) J. Łukaszewicz, Krótki opis historyczny kościołów parochialnych [...] w dawnej dyecezyi poznańskiej, t. 2, Poznań 1859, s. 406-407.