Strona wykorzystuje pliki cookies (ciasteczka). Są to dane tekstowe, zapisywane przez przeglądarkę na urządzeniu użytkownika. Wykorzystywane są one do prawidłowego funkcjonowania serwisu, gromadzenia informacji statystycznych o odwiedzających oraz obsługi udogodnień dla zalogowanych użytkowników. Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Ustawienia obsługi plików cookies można zmienić w swojej przeglądarce. Brak zmian tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych na stronie cookies.

Pokaż/Ukryj panel boczny
×
  • Opis
  • Notatki
  • Sygnatura: D 13
  • Tytuł: [Zatwierdzenie przez biskupa kujawsko-pomorskiego (włocławskiego) Macieja z Gołańczy przywilejów książęcych Władysława Laskonogiego i Bolesława Pobożnego dla klasztoru cystersów w Łeknie z lat 1211, 1214 i 1259].
  • Kopie:
    • Fotokop. IV 558
    • CD 685
  • Wystawca dokumentu: Maciej z Gołańczy bp włocławski (ca 1285-1368)
  • Miejsce i rok: 1325.05.25.
  • Opis fizyczny: 1 k. 23x32 cm
  • Język: Łac.
  • Hasła przedmiotowe:
    • Bolesław Pobożny (książę wielkopolski ; 1224/1227-1279)
    • Hardung kanonik gnieźnieński 13 w.
    • Henryk prokurator 13 w.
    • Henryk z Królikowa 13 w.
    • Hugo dziekan gnieźnieński 13 w.
    • Hugold opat cystersów w Łeknie 13 w.
    • Jakub komes, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Jakub z Żurawia 13 w.
    • Mikołaj opat cystersów w Łeknie
    • Mikołaj kustosz gnieźnieński 13 w.
    • Piotr syn Sławnika z Panigrodza, profes cysterski 13 w.
    • Piotr z Panigrodza syn Sławnika, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Przedpełk h. Łodzia wojewoda poznański (?-1278 ante)
    • Sławnik z Panigrodza 13 w.
    • Sławnik z Panigrodza syn Sławnika, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Stefan kanonik gnieźnieński 13 w.
    • Straszko komes, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Świętosław komes, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Szymon syn Alberta, kasztelan gnieźnieński (?-1273 post)
    • Trojan z Panigrodza syn Sławnika, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Władysław III Laskonogi (książę wielkopolski ; 1160/1161-1231)
    • Zbylut komes, dziedzic kościoła łekneńskiego 13 w.
    • Zbylut z Dąbrowy 13 w.
    • Cystersi Łekno 13 w.
    • Klasztory przywileje 13-14 w. Polska
    • Cystersi historia 13-14 w. Polska
    • Belsko, jezioro 13 w.
    • Kobyleckie, jezioro 13 w.
    • Łekno (woj. wielkopolskie) 13 w.
    • Kujawy 13-14 w.
    • Włocławek (woj. kujawsko-pomorskie) 13-14 w.
    • Transumpty 14 w.
  • Pieczęć: [obie niezachowane pieczęcie] Pozostał pasek perg. przełożony przez dwa nacięcia w wąskiej zakładce
  • Uwagi:
    • In dorso kilka not streszczających współczesnych i późniejszych, różnymi rękoma, brązowym i czarnym inkaustem, częściowo wyblakłym, przeważnie dobrze czytelne: [1] "47/ Confirmatio Privilegiorum / supra Durowo"; [2] "stabit in Lib(ro) antiquo fol. 62"; [3] "et in Synobsi Numero 47"; [4] "1325" [ręka noty 2]; [5] nieczyt. "vladislaus"?; [6] "Lacus / pro A(nn)o"; [7] "1211 / 1214 / 1259 / 1325. / Confirmatio".
    • Dok. w doskonałym stanie, kilka rdzawych plamek na tekście, ślady pięciu złożeń, kaligraficzna minuskuła gotycka.
    • Maciej z Gołańczy, biskup kujawsko-pomorski (włocławski), na prośbę Mikołaja, opata klasztoru cystersów w Łeknie, zatwierdza w transumpcie trzy przywileje książąt wielkopolskich z XIII wieku dla klasztoru: [1] Władysława III Laskonogiego, księcia wielkopolskiego, z 16.04.1211 r. w Gnieźnie, w którym potwierdza, że Hugold, opat cysterski z Łekna, przychylając się do wielu usilnych próśb komesa Sławnika z Panigrodza, Pałuki, syna Sławnika, o pożyczkę kilku grzywien srebra na posag dla swej córki, którą zamierzał wydać za mąż, pożyczył mu w obecności księcia 20 grzywien odważonego srebra, dwa rumaki i konia zaprzęgowego (stępaka) za 25 grzywien oraz trzy drogocenne szaty za 10 grzywien (wszystko oszacowane przez wiarygodnych taksatorów), a w zamian wziął w zastaw od komesa i jego synów wsie Słosim (Slosin) i Durowo wraz z dwoma sąsiednimi jeziorami: Durowskim (Belsko) i Kobyleckim (Scekolin/Stekelin) oraz wszelkimi przyległościami: łąkami i lasami lub nieużytkami o nazwach Kawczylas (Cavciles), Krowikierz (Crovekir) i Świniebłota (Sviniblota), polami i wodami, pod warunkiem wykupienia (zwrotu pożyczki) przez dłużnika tegoż zastawu w ciągu trzech lat za 55 grzywien odważonego srebra; w przeciwnym razie wymienione włości przejdą na własność konwentu (zarówno Sławnik, jak i jego potomkowie utracą na zawsze prawo wykupu swej własności). [2] tegoż Władysława III Laskonogiego z 10.08.1214 r. w Gnieźnie, w którym poświadcza, że Piotr, syn komesa Sławnika z Panigrodza, Pałuki, i profes cysterski z Łekna, zapisał klasztorowi swoje wsie dziedziczne Gromadno i Rakowo (Raccowe), które przypadły mu przy podziale ojcowizny z braćmi, wraz ze wszystkimi przyległościami: lasami, polami, łąkami, pastwiskami i wodami. [3] Bolesława Pobożnego, księcia wielkopolskiego, z 16.04.1259 r. w Rogoźnie, w którym potwierdza ugodę zawartą przed nim za pośrednictwem mediatorów między opatem "Th." i klasztorem cystersów w Łeknie a dziedzicami kościoła łekneńskiego, synami komesa Sławnika: Piotrem, Sławnikiem i Trojanem, kończącą długotrwały spór (roszczenia oparte o prawo retraktu) w sprawie zwrotu dwóch jezior: Durowskiego (Belsko) i Kobyleckiego (Stekelin/Scekolin) wraz z przyległościami, tj. wsiami Słosim (Slisin), Durowo (Dvorove) i Cycino (niezident.), nieużytkami Kawczylas (Cavciles), Krowikierz (Crovekir) i Świniebłota (Sviniblota) oraz lasami, gajami, polami, łąkami i wodami (zastaw na poręczenie wziętej niegdyś pożyczki pieniężnej - por. dok. z 1211 i 1214 r.); w myśl ugody synowie Sławnika zrzekli się, zgodnie z wolą księcia, swych praw i rpszczeń do wymienionych dóbr, zaś klasztor dał im jako rekompensatę wsie Starczyn (Oserene) i Rakowo (Raccove), leżące poza większymi kluczami dóbr klasztornych.
  • Opracowania:
    • Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. I. Nr 373, s. 331-332. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. I. Nr 69, s. 67-68. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. I. Nr 82, s. 79. Wyd.: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. II. Nr 1054, s. 383-384.
    • Śliwiński J., Latyfundium opactwa cystersów w Łeknie, Olsztyn 1995, s. 43-46. Górny M., Ród Pałuków a klasztor cystersów w Łeknie, [w:] Cystersi łekneńscy w krajobrazie kulturowym ziem polskich, red. A. M. Wyrwa, 2004, s. 86-87