Strona wykorzystuje pliki cookies (ciasteczka). Są to dane tekstowe, zapisywane przez przeglądarkę na urządzeniu użytkownika. Wykorzystywane są one do prawidłowego funkcjonowania serwisu, gromadzenia informacji statystycznych o odwiedzających oraz obsługi udogodnień dla zalogowanych użytkowników. Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Ustawienia obsługi plików cookies można zmienić w swojej przeglądarce. Brak zmian tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych na stronie cookies.

Pokaż/Ukryj panel boczny
×
  • Opis
  • Notatki
  • Sygnatura: D 137
  • Tytuł: [Spytko z Melsztyna, wojewoda i starosta krakowski, pan na Samborze, sprzedaje Henrykowi niegdyś wójtowi w Łańcucie wójtostwo w Nowym Samborze za 80 grzywien monety praskiej, pozwalając mu założyc miasto na prawie magdeburskim i oznaczając bliższe warunki]
  • Kopie:
    • CD 0347
    • Fotokop. III 636
  • Wystawca dokumentu: Spytko z Melsztyna (wojewoda i starosta krakowski ; 1364-1399)
  • Miejsce i rok: 1390 12.13.
  • Opis fizyczny: 47x28,5 cm + 6,5 cm zakładka
  • Język: Łac.
  • Hasła przedmiotowe:
    • Andrzej Chodconis z Bybła szlachcic 14 w.
    • Benkone zob. Bieniek
    • Bieniek z Żabokruk szlachcic 14 w.
    • Chodconis zob. Andrzej Chodconis
    • Dzurgio ze Stupnicy wojewoda wałaski 14 w.
    • Henryk wójt Łańcuta 14 w.
    • Jan z Tarnowa (starosta sandomierski i starosta generalny Rusi ; ur. przed 1349 - 1409) 14 w.
    • Mszurowski, Mikołaj szlachcic 14 w.
    • Żegota z Gnojna szlachcic 14 w.
    • Stupnica (Ukraina, obwód lwowski, rejon drohobycki) 14 w.
    • Gnojno (woj. świętokrzyskie, pow. buski) 14 w.
    • Hubice (Ukraina, obwód lwowski, rejon starosamborski) 14 w.
    • Strzałkowice (Ukraina, obwód lwowski, rejon samborski) 14 w.
    • Bybło (Ukraina, obwód lwowski, rejon starosamborski) 14 w.
    • Łańcut (woj. podkarpackie) 14 w.
    • Melsztyn (woj. małopolskie, pow. tarnowski) 14 w.
    • Nowy Sambor zob. Sambor
    • Żabokruki (Ukraina, obwód lwowski, rejon żydaczowski) 14 w.
    • Sambor (Ukraina, obwód lwowski, rejon samborski) 14 w.
    • Kraków (woj. małopolskie) 14 w.
    • Pohonicz zob. Nowy Sambor
    • Bybel zob. Bybło
    • Szabokruc zob. Żabokruki
    • Tarnów (woj. małopolskie) 14 w.
    • Strzelikowicze zob. Strzałkowice
    • prawo magdeburskie
    • miasta
    • wieś
    • Lokacja Pozwolenie Sprzedaż Określenie
  • Pieczęć: Spytko z Melsztyna wosk sznurki plecione z białych i niebieskich nici Leliwa Melsztyńscy
  • Uwagi:
    • In dorso nota współczesna i późniejsze streszczenie. Tekst uszkodzony przez rozmyślne cięcia. Do dyplomu dołączona luźna karta papierowa o rozm. 4,5x22,5 cm z tekstem dot. dokumentu, spisanym ręką z drugiej połowy XV w.
    • Spytko z Melsztyna sprzedaje Henrykowi, byłemu wójtowi Łańcuta, wójtostwo w Nowym Samborze w dystrykcie samborskim w granicach wsi Strzałkowice i Hubice, za sumę 80 grzywien groszy praskich według obliczenia po 48 groszy za grzywnę. Ponadto Spytko daje Henrykowi pozwolenie na lokację miasta w ww. granicach na prawie niemieckim zw. magdeburskim, jednocześnie zapewniając mu szereg wolnizn, m.in. od jatek, kramów szewców i piekarzy, od łaźni, stawów rybnych, młynów i łąk. Spytko nakazuje jednak przekazywać sobie i swoim następcom dwie trzecie miodu powstałego w istniejących tam lasach, cedując na Henryka i jego następców jedynie jego trzecią część. Ponadto, aby zapewnić swojej fundacji rozwój, zwalnia on z płacenia podatków mieszkańców tych ziem, kolejno: na osiem lat w lokowanym mieście i terenach rolnych, natomiast mieszkańców terenów na miejscu wykarczowanej przez nich dąbrowy zwalnia z podatków na czternaście lat. Po upływie tego czasu mieszkańcy tego nowo lokowanego miasta za swoje zamieszkanie będą płacić na rzecz Spytka i jego następców jedną grzywnę w monecie, a mieszkańcy przedmieść? dwie miary owsa. Z tego czynszu ww. wójt i jego następcy zatrzymują dla siebie szóstą część zapłaty, a z opłat sądowych trzecią część. Spytko uwalnia również wieczyście w rzeczonym mieście od opłat i czynszów sukienników, a mieszkańcom miasta zezwala na łowienie ryb. Po upływie czasu wolnego od świadczeń wójt winien w razie potrzeby wystawić jednego zbrojnego i dwóch łuczników na wyprawę. Dokument poświadcza przywieszona przez Spytka jego pieczęć większa oraz świadkowie Jan z Tarnowa starosta sandomierski i generalny Rusi, Bieniek z Żabokruk, Andrzej Chodconis z Bybła, Żegota z Gnojna, Mikołaj Mszurowski i Dzurgio ze Stupnicy wojewoda wałaski.
  • Opracowania: Druk: Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z Archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie, Tom 6, Lwów 1876, s. 2-4 (wg kopii w Ossol. 1873). Druk: Baliński M.:Spytko z Melsztyna i jego ród. "Biblioteka Warszawska. Pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi", Tom 3, 1844, s. 291-294. Druk: Baliński M.: Studya historyczne. Wilno 1856 s. 208-210 (z egz. dziś w Bibl. Kórn.).