Strona wykorzystuje pliki cookies (ciasteczka). Są to dane tekstowe, zapisywane przez przeglądarkę na urządzeniu użytkownika. Wykorzystywane są one do prawidłowego funkcjonowania serwisu, gromadzenia informacji statystycznych o odwiedzających oraz obsługi udogodnień dla zalogowanych użytkowników. Korzystanie z serwisu oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Ustawienia obsługi plików cookies można zmienić w swojej przeglądarce. Brak zmian tych ustawień oznacza akceptację dla stosowanych na stronie cookies.

Pokaż/Ukryj panel boczny
×
  • Opis
  • Notatki
  • Sygnatura: D 12
  • Tytuł: [Nadanie Bogusławowi podkomorzemu poznańskiemu i kasztelanowi z Ujścia połowy wsi Polaninowo wraz z immunitetem ekonomicznym i sądowym oraz zezwoleniem na lokację na prawie niemieckim].
  • Kopie:
    • Fotokop. I 485
    • Fotokop. I 486
    • Fotokop. IV 558
    • Fotokop. IV 626
    • Fotokop. III 460
    • CD 685
  • Wystawca dokumentu: Przemysł II (król polski ; 1257-1296)
  • Miejsce i rok: 1289
  • Opis fizyczny: 44x23 cm ; 44x27 cm (po rozłożeniu)
  • Język: Łac.
  • Hasła przedmiotowe:
    • Domaradzic, Bogusław podkomorzy poznański, kasztelan Ujścia 13 w.
    • Sławnik syn Świętosława Drogomirowica, Pałuka 13 w.
    • Wieś osadnictwo 13 w. Wielkopolska
    • Prawo niemieckie (osadn.) 13 w. Wielkopolska
    • Immunitety 13 w. Wielkopolska
    • Polanowo (woj. wielkopolskie) 13 w.
  • Pieczęć:
    • [druga zachowana pieczęć] mniejsza Sławnik Świętosławic wosk lniane, różowe nici [S. SL]AVNICONIS FILII SWENTOSLA Topór Pałukowie
    • [pierwsza zachowana pieczęć] większa Przemysł II, król polski wosk żółty lniane, różowe nici + S PREMIZLONIS DEI GRA DUCIS POLONII godło lew Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. IV. Nr XXI s. 340-341. Por. F. Piekosiński, Pieczęcie polskie wieków średnich. Kraków 1899. Nr 171.
  • Uwagi:
    • Stan. dok. dobry ; w kilku miejscach poplamiony. In dorso 4 noty streszczające.
    • Przemysł II z Bożej Łaski książę Polski oznajmia, że Sławnik, syn Świętosława, wzdał mu połowę majątku, który powszechnie nazywają Polaninowo, za 30 grzywien srebra, które mu za różne grabieże był zobowiązany i za dwie kary po 70 grzywien srebra, tak żeby żaden z jego braci albo dziedziców nie miał do tej części majątku pełnego prawa przysporzenia. Mając na uwadze wierną służbę komesa Bogusława podkomorzego poznańskiego i kasztelana z Ujścia jemu i jego potomnym darował tę część majątku Polaninowo razem ze wszystkimi dobrami obecnie tam istniejącymi i w przyszłości mającymi być objętymi w posiadanie wieczystym prawem dziedziczenia uwalniając ten majątek od wszystkich świadczeń polskich, mianowicie od narzazu, od powozu, od przewodu, od stróży, od podworowego, od wołu i krowy, od pozwu opolnego i grodowego, od kradzieży, od zabójstwa popełnionego między mieszkańcami. Prawo do pobierania opłat na nowo otrzymują i prawo niemieckie swobodnie tam ustanawiają. Również mają swobodną moc w tej części dziedzictwa do darowania, sprzedania, zamiany, dzierżenia w czasie jak się będzie im wydawało potrzebne.
  • Opracowania:
    • J. Pakulski, Itinerarium książęco-królewskie Przemysła II, Studia Źródłoznawcze 39/2001, s. 69-94
    • Wyd.: Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. VI. Nr 38 (pod 1289, w Poznaniu).
    • druk: KDW T. VI, s. 47
    • M. Bielińska, Kancelarie i dokumenty wielkopolskie, Wrocław 1967, s. 350-351