[List sądu ławniczego (wójta i ławników, czyli ławy miejskiej) Warszawy do rady miejskiej Torunia jako najwyższej instancji sądowej prawa chełmińskiego z prośbą o wydanie ostatecznego wyroku w sprawie majątkowej braci rodzonych Jana i Andrzeja Voitów (Foyt), ławników warszawskich, dotyczącej spłaty przez Jana długu 50 kop półgroszy zapisanych na wójtostwie warszawskim].

Opis

• Sygnatura: Dypl. 230
• Tytuł: [List sądu ławniczego (wójta i ławników, czyli ławy miejskiej) Warszawy do rady miejskiej Torunia jako najwyższej instancji sądowej prawa chełmińskiego z prośbą o wydanie ostatecznego wyroku w sprawie majątkowej braci rodzonych Jana i Andrzeja Voitów (Foyt), ławników warszawskich, dotyczącej spłaty przez Jana długu 50 kop półgroszy zapisanych na wójtostwie warszawskim].
• Miejsce i rok: 1459 01.06. Warszawa
• Opis fizyczny: 32x35 cm
• Język: Niem.
• Hasła przedmiotowe:
  • Kurschner, Wawrzyniec mieszczanin warszawski (?-po 1446)
  • Voit, Andrzej mieszczanin i ławnik warszawski (?-po 1459)
  • Voit, Dorota mieszczka warszawska (?-po 1459)
  • Voit, Jan mieszczanin i ławnik warszawski (?-po 1459)
  • Prawo chełmińskie
  • Majątek 15 w. Polska
  • Rozliczenia pieniężne 15 w. Polska
  • Sądownictwo 15 w. Polska
  • Listy niemieckie 15 w.
  • Toruń (woj. kujawsko-pomorskie) 15 w.
  • Warszawa 15 w.
  • Sądy ławnicze 15 w. Polska
• Pieczęć: Brak pieczęci (potwierdzenie jej użycia w formule koroboracyjnej).
• Uwagi:
  • List sądu ławniczego (wójta i ławników, czyli ławy miejskiej) Warszawy (Warschaw, Worschaw) do rady miejskiej Torunia (Toren) jako najwyższej instancji sądowej prawa chełmińskiego z prośbą o wydanie ostatecznego wyroku w sprawie majątkowej braci rodzonych Jana i Andrzeja Voitów (Foyt) (niewykluczone, że nazwiska w dok. nie są nazwiskami właściwymi (stały się nimi później), a wskazują po prostu na sprawowane funkcje), ławników warszawskich, dotyczącej oddania przez Jana długu 50 kop półgroszy zapisanych na wójtostwie warszawskim. Zaciągnięcie długu miało miejsce jeszcze przed podziałem wójtostwa (przed działami majątkowymi braci). Według relacji Andrzeja brat jest mu winien powyższą sumę, z kolei Jan zapewnia, że całą sumę dawno już zapłacił. Pierwszy z braci w swych pretensjach opiera się na zapisce księgi ławniczej z 1444 roku (daty dziennej nie podano), w której Jan zeznał, że winien jest bratu wspomnianą sumę i będzie ją spłacał co roku wraz z należnym czynszem w tej samej formie pieniężnej (kopy półgroszy) aż do całkowitej spłaty długu. Jan Voit natomiast powołuje się na zapis w księdze ławniczej z 2 XII 1446 roku, kiedy to Andrzej, jego rodzona siostra Dorota oraz Wawrzyniec Kurschner wraz z córką zeznali, że Jan spłacił już całą należność. Obaj bracia spotykali się w sądzie kilkakrotnie, a w powstałym sporze odwoływali się po kolei do różnych instancji: do prawa miejskiego (stat racht, stat recht), do władzy księcia (furstliche macht, des fursten rot) i do prawa ziemskiego (rot des landes, dy Herren des landes, lant racht). Wszystkie one uznały jednak za ważny ostatni zapis i odesłały sprawę z powrotem do sądu ławniczego jako właściwego kompetencyjnie, od którego strony zażądały wydania wyroku. Ten ostatni zaś przesłał sprawę do ostatecznego rozstrzygnięcia najwyższej instancji prawa chełmińskiego, jaką była rada miejska (burmistrz i rajcy) Torunia. W dok. zamieszczono transumpty obu zapisek sądowych (może niepełnych?) oraz wypowiedzi stron przed sądem oddane w mowie niezależnej (oczywiście bez ich graficznego wyodrębnienia).
  • Stan zachowania dość dobry (dok. po konserwacji) ; duży ubytek na lewym marg. (na całą jego głębokość) bez szkody dla tekstu, wypełniony masą pap., powyżej zażółcenie podobnej wielkości wywołane wilgocią przebijające na drugą stronę, małe dziurki lub przetarcia w miejscach krzyżowania złożeń w tekście i na dolnym marg. ; na odwrocie wyraźne pasowe przybrudzenie w miejscu, które było niegdyś okładziną zewn. dok. po jego złożeniu, duża tłusta plama z prawej strony ; po stronie tekstowej przybrudzenia, ciemniejsze plamki lub zażółcenia o różnym natężeniu wzdłuż niektórych złożeń ; nierówne krawędzie dok., zwłaszcza górna i prawa (nierówności, lekkie naddarcia), zagięty prawy dolny narożnik ; ślady sześciu złożeń ; czytelność tekstu bardzo dobra (nieco gorsza wokół ubytków i przetarć na niektórych złożeniach) ; minuskuła gotycka ; pierwsza litera intytulacji skromnie kaligrafowana ; prawa strona kolumny tekstowej zapisana nierówno i wychodząca poza złożenie ; skreślenie ; pod tekstem przy dolnym złożeniu narysowany ołówkiem (odwzorowany oryg. występujący na pap.?) znak wodny: głowa wołu z długim prętem między rogami zwieńczonym siedmiopłatkowym kwiatem, obok znaku po prawej wpisana kursywą i częśc. podkreślona data 1445 lub 1447.
  • In dorso nota streszcz. niem.: Den Erza(m)men vnd wolweyzen H(er)ren burg(er)meÿst(er) vnd rotma(nen) czu toren vnsern gutten goe(n)nern ader wo ma(n) Koelmisch racht sint ; w prawym górnym rogu po stronie tekstowej dwie cyfry wpisane ołówkiem: 8 i 39 (foliacja?, sygn. arch.?) przy prawej i dolnej krawędzi dok. przyłożone niedokładnie i nieczytelne małe, okrągłe, XIX-wieczne pieczątki Biblioteki Kórnickiej (przy pierwszej wpisana ołówkiem sygn. dyplomu „230”), natomiast pośrodku dok., po prawej stronie noty dorsalnej, odciśnięta aktualna pieczątka bibl.