[Omdlenie Andromachy na wieść o śmierci Hektora] Abel J[osef] „Abel J” (przy narożu postumentu na którym stoi ołtarz)

Opis

• Nr inwentarzowy: DO 0006
• Sygnatura : DO I 6
• Autor : Abel autor
• Tytuł/nazwa : [Omdlenie Andromachy na wieść o śmierci Hektora] Abel J[osef]
• Miejsce : [b.m.] [b.d., około 1800]
• Relacje : Zob. rysunki w zbiorach BK, nry inw.: DO 0001, DO 0002, DO 0003, DO 0004, DO 0005, DO 0007, DO 0008, DO 0009, DO 0010, DO 0011, DO 0012.
• Seria/cykl : „Abel J” (przy narożu postumentu na którym stoi ołtarz)
• Opis : Obraz przedstawia kobietę omdlałą w trakcie składania ofiary oraz żołnierzy, którzy przynieśli jej wieść o śmierci ukochanego. Andromachę (?) ukazano przodem w trzech czwartych do widza, w pozycji półleżącej na prawo od osi pola obrazowego. Wspierana jest przez dwie postaci; po prawej stronie przez ukrytą częściowo pod połami jej szat postać dziecięcą w hełmie i szatach antykizujących, za nią zaś przez kobietę o długich, lokowanych włosach, zwracającą się ku żołnierzom przedstawionym po lewej stronie, podnoszącą prawą rękę, powstrzymując ich gestem przed dalszym mówieniem. Andromacha ubrana jest w długą antykizującą suknię odsłaniającą piersi. Głowę z otwartymi oczami opiera na ręku kobiety za jej plecami, jej ręce zwisają bezwładnie – lewa pionowo w dół, prawa na prawym udzie. Za półleżącą Andromachą przedstawiono kobiecą postać w wykroku ku prawej części pola obrazowego. Jest ona ubrana w zwiewne, antykizujące szaty, ręce wyciąga w górę ku prawej stronie; prawą ręką wskazuje na trzymany w lewej wieniec lauru, twarz zwraca ku żołnierzom. Grupa Andromachy pozostałych postaci wpisuje się kompozycyjnie w trójkąt równoramienny. W tle za nimi widać fragment świątyni antycznej ukrytej częściowo w lesie. Na skraju którego rozgrywa się scena. Na lewo od grupy Andromachy, nieco na prawo od osi pola obrazowego przedstawiono ołtarz na szerokim postumencie, na którym stoji także grupa Andromachy i żołnierz po lewej stronie. Ołtarz ma formę prostopadłościennego bloku ciągnącego się w głąb pola obrazowego ku lewej stronie. Pod wieńczącym g gzymsem zwisają girlandy. Na ołtarzu płonie ogień, z którego dym ogarnia rodzaj prostopadłościennego, płaskiego okapu wiszącego nad ołtarzem w powietrzu. Na jego ściankach przedstawiono zarys scen mitologicznych. Na „okapie” stoi naczynie przypominające kyliks z pokrywą, zaś za krawędzi wystaje fragment okrągłego dysku. Przed ołtarzem stoi antykizujący dzban, zaś poniżej stopnia dwa baranki składane w ofierze oraz nóż. Na lewo od osi pola obrazowego przedstawiono żołnierzy; żołnierz stojący na pierwszym planie ma na głowie hełm, na barkach płaszcz spięty na prawym barku, przewieszający się przez prawe ramię, odsłaniający nagie ciało z widocznymi genitaliami, na nogach nosi sandały. Głowę zwraca ku Andromasze, prawą rękę przykłada do piersi, lewą wyciąga przed siebie, perorując. Za nim stoi żołnierz w zbroi i płaszczu, z hełmem na głowie, włócznią w ręku i sandałach na nogach, zza niego zaś wychyla się młodzieniec w krótkiej tunice, ze spiętymi włosami i łukiem w prawej ręce. Przy lewej krawędzi pola obrazowego u dołu przedstawiono tyłem półleżącą postać mężczyzny, wspierającego się na lewej ręce, z prawą nogą wyciągniętą w bok, prawicą dźwigającego nad głowę prostokątny kształt. Nad nim ukazano bujną roślinność, sięgającą górnej krawędzi pola obrazowego. „N 6”
• Liczba/objętość : 1 k.
• Materiał i technika wykonania: papier rysunek sepią ; gwasz
• Opis formalny : Rysunek sepią i gwasz na papierze.
• Wymiary : 70,1 x 49,9 cm (maks. wym. karty)
• Język : -
• Proweniencja: stary zasób
• Forma/rodzaj/gatunek: Gwasz Rysunek sepią Rysunki
• Hasła przedmiotowe :
  • Podwysocki, Konstanty (1810-1868) Podwysocka, Aniela Hołowiński, Herman (1788-1852) XIX w. właściciel właściciel
  • 1800-1800 około 1800 czas powstania