[Msza św. dla Polaków w Turcji] C[yprian] K[amil] Norwid „ C K Norwid 1851”

Opis

• Nr inwentarzowy: DO 0032
• Sygnatura: DO II 32
• Autor: Norwid autor
• Tytuł/nazwa: [Msza św. dla Polaków w Turcji] C[yprian] K[amil] Norwid
• Miejsce: [b.m.] 1851
• Seria/cykl: „ C K Norwid 1851”
• Opis: Rysunek przedstawia mszę polową z udziałem kilkuset osób, odprawianą na tle miasta. Oś kompozycji jest przesunięta nieco na lewo od pola obrazowego. Jej punkt odniesienia stanowi okrągły, turecki namiot przed którym stoi kapłan odprawiający mszę w ornacie z krzyżem na plecach. Za jego plecami, w kilku planach stoi tłum mężczyzn rozdzielonych na dwie grupy, schodzące się perspektywicznie za plecami kapłana. W grupie po lewej stronie, na pierwszym planie przedstawiono dwóch siedzących tyłem do widza mężczyzn. Mężczyzna po prawej stronie siedzi oparty o kamień, wyciągając nogi w prawą stronę. Na nogach ma spodnie z trzema liniami na boku, na stopach buty, na ramionach obszerny płaszcz spływający po ziemi, zaś na głowie czapkę przypominającą szlafmycę. Po jego lewej stronie siedzi na kamieniu mężczyzna, wspierający się lewą ręką za bok, ubrany w płaszcz wyglądający na delię, z futrem na kołnierzu i ozdobnym wzorem na plecach. Na drugim planie po lewej stronie, blisko lewej krawędzi pola obrazowego, przedstawiono trzech muzyków. Pierwszy, o długich włosach, w zgrzebnych butach, z torbą przewieszoną przez ramię gra na wiolonczeli, drugi, widoczny tylko w partii ramion, śpiewa z książki wyciągniętej przed sobą, trzeci gra na flecie poprzecznym – widać tylko jego głowę i ręce. Przed nimi, bliżej osi pola obrazowego, ale w tej samej grupie, stoi kilkunastu mężczyzn, obróconych tyłem do widza. Dwaj z nich, na bliższym planie, zostali potraktowani bardziej szczegółowo. Mężczyzna po lewej, z ręką na temblaku, spogląda surowo w stronę widza. Mężczyzna po prawej, zwrócony tyłem w trzech czwartych stoi w kontrapoście, spoglądając w stronę celebransa. Po lewej stronie namiotu, przy którym odprawiana jest msza, widać odcinek murów miejskich z ośmioboczną wieżą, dalej, przy krawędzi pola obrazowego fragment brzegu morza, z zabudowaniami nadmorskimi. Niektóre z nich mają wysokie wieży z iglicami. Na dalszym planie widać wzgórza, za nimi zatoka ze stojącymi w porcie statkami. Grupa po prawej stronie pola obrazowego jest liczniejsza, zajmuje też większą jego część. Na pierwszym planie przedstawiono czterech mężczyzn, zwróconych przodem lub bokiem w stronę widza. Pierwszy od prawej, siedzi na płaszczu, blisko krawędzi pola obrazowego. Ubrany jest w koszulę bez kołnierzyka, spodnie i buty. Prawą nogę założył na lewą, prawą rękę kładzie przy cholewie wysokiego buta, na którego patrzy, lewą wyciąga w bok. Przez jego pierś przewiesza się pas. Przy jego prawej ręce, bliżej centrum pola, klęczy łysy mężczyzna z wąsem, zasłaniający jedną ze złożonych na piersi rąk część twarzy. Obok niego, nieco na prawo od osi pola obrazowego stoi dwóch mężczyzn. Obydwaj są ubrani w długie płaszcze, spodnie i buty. Mężczyzna po prawej stoi bokiem do widza, ubrany jest w płaszcz jednorzędowy. Mężczyzna po lewej stoi zwrócony w trzech czwartych w stronę widza, jest wyraźnie starszy, płaszcz ma obszerniejszy, z kieszeniami i kołnierzem, dwurzędowy. Za nim zwrócony w stronę ołtarza klęczy mężczyzna odziany w długi płaszcz. Na drugim planie tej grupy, po prawej stronie, blisko prawej krawędzi pola obrazowego, za mężczyzną siedzącym na płaszczu, stoi dwóch Turków w fezach na głowach. Jeden jest młodszy, zwrócony do widza tyłem, drugi, starszy, z twarzą okoloną zarostem, zwrócony jest profilem – obydwaj spoglądają w stronę celebransa. Straszy trzyma w ręku karabin z bagnetem, przedstawiony wzdłuż krawędzi pola. Przez plecy młodszego przewiesza się pas z torbą. Na lewo od nich przedstawiono łysiejącego mężczyznę z brodą, ubranego w futro, który zwrócony przodem do widza spogląda na Turków nieżyczliwym okiem. Na lewo od niego, bliżej osi pola stoi mężczyzna ubrany w kurtę żołnierską, z orderami na piersi, zwrócony do widza ciałem w trzech czwartych, zaś profilem twarzy do celebransa. Przed nim, mniej więcej na osi pola obrazowego, na dalszych planach stoi grupa mężczyzn, zwróconych tyłem do widza. Jeden z nich klęczy. Po prawej stronie, za Turkami i mężczyzną w futrze przedstawiono jeszcze jedną grupę. Są to konni żołnierze; dwaj z nich, w środkowej części grupy to szwoleżerowie w mundurach i w wysokich czapkach polskich, żołnierz po prawej ma mundur z pasem przewieszonym przez pierś, na głowie zaś maciejówkę, mężczyzna po lewej, nastraszy z grupy, ubrany w dwurzędowy płaszcz, ma na głowie rogatywkę.Za nimi, bliżej osi pola pośród tłumu stoi mężczyzna z polską chorągwią. Od namiotu przy którym odprawiana jest msza ku prawej stronie ciągnie się łukiem szereg szpiczastych dachów z półksiężycami na szpicach, przed którymi stoi niknący w oddali tłum, stanowiący tło dla grupy konnych. „Kurnik – Muzeum”
• Liczba/objętość: 1 k.
• Materiał i technika wykonania: papier rysunek kredką ; rysunek ołówkiem
• Opis formalny: Rysunek ołówkiem i kredką na papierze.
• Wymiary: 38 x 46,8 cm (wym. karty)
• Proweniencja: stary zasób
• Forma/rodzaj/gatunek: Rysunki