"Pałac Hrabiego Paca" [w Warszawie]

Library catalog
Collection of graphic prints
Download bibliographic description
  • ID: A 2571
  • Title : "Pałac Hrabiego Paca" [w Warszawie]
  • Content: Graficzne przedstawienie rzutu fasady Pałacu Paca w Warszawie. Kompozycja w kształt zbliżony do poziomego prostokąta, z obramieniem, z opisem, ze skalą, z sygnaturą. Rycina wykonana techniką litografii. Kompozycja zamknięta, z obramieniem w poziomy prostokąt, zawierająca opis i skalę. Odbita na papierze. Nieznanego przeznaczenia. Autorstwa Leonarda Schmidtner (ca1800-ca1872), sygnowana, niedatowana. Z około przełomu I i II ćwierci XIX wieku. Widok na wewnętrzną elewację Pałacu Paca - od strony dziedzińca. Pałac nadal istniejący, mieszczący się przy ulicy Miodowej w Warszawie. Rzut architektoniczny elewacji: część środkowa w porządku klasycznym, z nadbudówką, dwa łączniki oraz ryzality boczne, bez perspektywy, bez wymiarowania, ze skalą, z zarysem fragmentu planu. Pałac barokowy powstał w II poł. XVII w. dla Dominika Mikołaja Radziwiłła według projektu Tylmana z Gameren. Własność Radziwiłłów do początku XIX wieku (z przerwami). Około 1757 nowe oficyny proj. Jakuba Fontany. W 1823 pałac kupił generał Ludwik Michał Pac, przebudowany gruntownie 1824-1828 według projektu Henryka Marconiego, w stylu klasycystycznym, przy udziale rzeźbiarza Ludwika Kauffmanna. Skonfiskowany po powstaniu listopadowym, przebudowany. Rezydował tu Rząd Gubernialny, Sąd Okręgowy. W 1925 przeprowadzono restaurację. Częściowo zburzony podczas II wojny światowej, odbudowany 1948-1951: elewację od dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a ogrodową według zmodyfikowanego projektu Tylmana z Gameren. Obecnie siedziba Ministerstwa Zdrowia. Fasada trójkondygnacyjna, z nadbudówką, pięcioczęściowa, w całości trzynastoosiowa. Środkowa część, pięcioosiowa, ryzalitowa, z porządkiem klasycznym. Po bokach symetrycznie: jednoosiowe "łączniki" oraz trójosiowe delikatne ryzality narożne. Pierwsza kondygnacja, przyziemie, boniowana, o nieduzych prostokątnych oknach, umieszczonych pod pełnymi łukami. W części środkowej, wysuniętej przed lico, arkady (pięć) o takim samym zamknięciu. W ich świetle widoczne te same okna na licu ściany elewacyjnej (schowanej w głąb o szerokość arkady). Druga kondygnacja, piętro, to rząd pionowych prostokątnych okien z obramieniami z naczółkami. W części środkowej rozdzielone kolumnami (sześć) jońskimi. Powyżej pełne belkowanie. Trzecia kondygnacja, drugie piętro, to niewielkie okna prostokątne, poziome. Kondygnacja ta zdaje się niższa niż poprzednie. W części środkowej, jeszcze niższej, okna pomiędzy lizenami (odpowiadającymi kolumnom piętra). Ponad gzymsem tej części, w osi lizen, ustawione sześć figur rzeźbiarskich. Ponad częścią centralną, lekko cofnięta (czego nie widać z braku perspektywy) nadbudówka, rodzaj belwederu, o wysokim gładkim murze, pośrodku którego pojedyncze, spore okno termalne. Nadbudówkę wieńczy gzyms, nad którym prosty dach (czterospadowy?) o płaskim profilu, podobnie nakryta reszta budynku. Pod długą prostą linią bazową, na której opiera się rzut fasady, dołożony fragment planu, obrysowany cienką linią, mający zapewne uzmysłowić przestrzenność fasady. Widać delikatne wysunięcie przed lico ryzalitów narożnych, ale przede wszystkim części środkowej, wspartej na "ganku" arkadowym, wysuniętej przed lico o grubość tegoż właśnie. --Plan w kształt zbliżony do poziomego prostokąta. Ponad nim, pośrodku, rytowany opis-tytuł, w języku polskim, w jednym wersie, kursywą: "Pałac Hrabiego Paca". U dołu, pośrodku, skala w postaci podziałki liniowej, do 50-ciu jednostek, opisanych jako łokcie warszawskie: "Łok: Warsz:" (50 tak oznaczonych łokci warszawskich odpowiada 90mm na rycinie). Całość ujęta prostą ramką z pojedynczej linii w poziomy prostokąt. Pod ramką, pośrodku, rytowana sygnatura: "L. Schmidtner.". Rycina odbita na fragmencie arkusza papieru, nieco grubszego, przyciętego z pozostawieniem marginesów wokół. Odcisk płyty niewidoczny. W sąsiedztwie ryciny odręczne zapiski ołówkiem: szkic przekroju pionowego fasady, zwymiarowany, nieco obliczeń, elementy wymiarowania fasady ukazanej na rycinie itd. Odwrocie puste, ślad podklejenia prawej krawędzi. Papier w średnim stanie: liczne zażółcenia, foxing.
  • Authors ID: "L. Schmidtner." środek, dół
  • Inscriptions : "Pałac Hrabiego Paca" środek, góra
  • Material and production technique: papier litografia
  • Dimensions: sam plan 8,2 x 15,8 cm ; ramka (z opisem i skalą) 17,8 x 25,9 cm ; papier 22,9 x 30,8 cm
  • 002 a A 2571
  • 004 a "Pałac Hrabiego Paca" [w Warszawie]
  • 009 a Graficzne przedstawienie rzutu fasady Pałacu Paca w Warszawie. Kompozycja w kształt zbliżony do poziomego prostokąta, z obramieniem, z opisem, ze skalą, z sygnaturą. Rycina wykonana techniką litografii. Kompozycja zamknięta, z obramieniem w poziomy prostokąt, zawierająca opis i skalę. Odbita na papierze. Nieznanego przeznaczenia. Autorstwa Leonarda Schmidtner (ca1800-ca1872), sygnowana, niedatowana. Z około przełomu I i II ćwierci XIX wieku. Widok na wewnętrzną elewację Pałacu Paca - od strony dziedzińca. Pałac nadal istniejący, mieszczący się przy ulicy Miodowej w Warszawie. Rzut architektoniczny elewacji: część środkowa w porządku klasycznym, z nadbudówką, dwa łączniki oraz ryzality boczne, bez perspektywy, bez wymiarowania, ze skalą, z zarysem fragmentu planu. Pałac barokowy powstał w II poł. XVII w. dla Dominika Mikołaja Radziwiłła według projektu Tylmana z Gameren. Własność Radziwiłłów do początku XIX wieku (z przerwami). Około 1757 nowe oficyny proj. Jakuba Fontany. W 1823 pałac kupił generał Ludwik Michał Pac, przebudowany gruntownie 1824-1828 według projektu Henryka Marconiego, w stylu klasycystycznym, przy udziale rzeźbiarza Ludwika Kauffmanna. Skonfiskowany po powstaniu listopadowym, przebudowany. Rezydował tu Rząd Gubernialny, Sąd Okręgowy. W 1925 przeprowadzono restaurację. Częściowo zburzony podczas II wojny światowej, odbudowany 1948-1951: elewację od dziedzińca odbudowano według projektów Marconiego, a ogrodową według zmodyfikowanego projektu Tylmana z Gameren. Obecnie siedziba Ministerstwa Zdrowia. Fasada trójkondygnacyjna, z nadbudówką, pięcioczęściowa, w całości trzynastoosiowa. Środkowa część, pięcioosiowa, ryzalitowa, z porządkiem klasycznym. Po bokach symetrycznie: jednoosiowe "łączniki" oraz trójosiowe delikatne ryzality narożne. Pierwsza kondygnacja, przyziemie, boniowana, o nieduzych prostokątnych oknach, umieszczonych pod pełnymi łukami. W części środkowej, wysuniętej przed lico, arkady (pięć) o takim samym zamknięciu. W ich świetle widoczne te same okna na licu ściany elewacyjnej (schowanej w głąb o szerokość arkady). Druga kondygnacja, piętro, to rząd pionowych prostokątnych okien z obramieniami z naczółkami. W części środkowej rozdzielone kolumnami (sześć) jońskimi. Powyżej pełne belkowanie. Trzecia kondygnacja, drugie piętro, to niewielkie okna prostokątne, poziome. Kondygnacja ta zdaje się niższa niż poprzednie. W części środkowej, jeszcze niższej, okna pomiędzy lizenami (odpowiadającymi kolumnom piętra). Ponad gzymsem tej części, w osi lizen, ustawione sześć figur rzeźbiarskich. Ponad częścią centralną, lekko cofnięta (czego nie widać z braku perspektywy) nadbudówka, rodzaj belwederu, o wysokim gładkim murze, pośrodku którego pojedyncze, spore okno termalne. Nadbudówkę wieńczy gzyms, nad którym prosty dach (czterospadowy?) o płaskim profilu, podobnie nakryta reszta budynku. Pod długą prostą linią bazową, na której opiera się rzut fasady, dołożony fragment planu, obrysowany cienką linią, mający zapewne uzmysłowić przestrzenność fasady. Widać delikatne wysunięcie przed lico ryzalitów narożnych, ale przede wszystkim części środkowej, wspartej na "ganku" arkadowym, wysuniętej przed lico o grubość tegoż właśnie. --Plan w kształt zbliżony do poziomego prostokąta. Ponad nim, pośrodku, rytowany opis-tytuł, w języku polskim, w jednym wersie, kursywą: "Pałac Hrabiego Paca". U dołu, pośrodku, skala w postaci podziałki liniowej, do 50-ciu jednostek, opisanych jako łokcie warszawskie: "Łok: Warsz:" (50 tak oznaczonych łokci warszawskich odpowiada 90mm na rycinie). Całość ujęta prostą ramką z pojedynczej linii w poziomy prostokąt. Pod ramką, pośrodku, rytowana sygnatura: "L. Schmidtner.". Rycina odbita na fragmencie arkusza papieru, nieco grubszego, przyciętego z pozostawieniem marginesów wokół. Odcisk płyty niewidoczny. W sąsiedztwie ryciny odręczne zapiski ołówkiem: szkic przekroju pionowego fasady, zwymiarowany, nieco obliczeń, elementy wymiarowania fasady ukazanej na rycinie itd. Odwrocie puste, ślad podklejenia prawej krawędzi. Papier w średnim stanie: liczne zażółcenia, foxing.
  • 010 a "L. Schmidtner." c środek, dół
  • 011 a "Pałac Hrabiego Paca" c środek, góra
  • 013 a papier b litografia
  • 015 a sam plan 8,2 x 15,8 cm ; ramka (z opisem i skalą) 17,8 x 25,9 cm ; papier 22,9 x 30,8 cm
  • 040 a ŁB