[Fortuna albo Szczęscie Seweryna Bączalskiego. W ktorey kto co ma rozumu, Obaczy to, że nikomu Fortuna nie służy wiernie, Kto ią masz, żyi w niey pomiernie.]

Library catalog
Starodruki
Download bibliographic description

Description

  • Sygnatura : 12572
  • Kopie: Mf 5853
  • Autor: Bączalski, Seweryn (?-1631)
  • Tytuł : [Fortuna albo Szczęscie Seweryna Bączalskiego. W ktorey kto co ma rozumu, Obaczy to, że nikomu Fortuna nie służy wiernie, Kto ią masz, żyi w niey pomiernie.]
  • Adres wydawniczy: [S.l.] : [s.n.], [1609-1644/1646]
  • Opis fizyczny : 100 s., sygn. 2 nsygn., B-I4, K2-4, L-N4 ; 4°
  • Oprawa: Półskórek biały, 19 w.
  • Proweniencja : Ze zbiorów Tytusa Działyńskiego
  • Hasła przedmiotowe:
    • Apelles (ca 380-300 a.C.)
    • Literatura polska 17 w.
    • Literatura popularna 17 w.
    • Gry i zabawy literackie 17 w.
    • Przepowiednie 17 w.
    • Fortuna (bóstwo) 17 w.
    • Kraków (woj. małopolskie) 17 w.
  • Uwagi: Def.: brak k. tyt., s. 69-70 (sygn. K1) oraz końca od s. 101. Ubytki w dolnych częściach licznych kart. "Fortuna albo szczęście" jest utworem należącym do gatunku sortilegium - popularnej wczesnonowożytnej gry polegającej na odczytywaniu wróżb wylosowanych poprzez rzuty kostką. Zachowało się kilka wersji tego utworu wymienianych jako jedno wydanie, różniących się jednak od siebie, w niektórych przypadkach dość znacznie. Egzemplarz 12572 złożony jest inną czcionką, obecne są w nim dwa pytania niepojawiające się w egzemplarzu 12643, a obecne w wydaniu z 1609 r. pt. "Kształt Fortuny": "Jeśli ten, coć się kiedy zaleca z tobą nie obłudnie" (s. 91-93) i "Mężczyzna w jakim frasunku będąc, przyjedzieli na potym do pociechy" (s. 97-99). Można przypuszczać, że jest to nienotowane wcześniej wydanie powstałe w przedziale 1609-1644/1646, lecz ze względu na znaczne ubytki w egzemplarzu i brak k. tyt. jednoznaczna weryfikacja jest niemożliwa. Wcześniejsze wydanie pod innym tytułem: S. Bączalski, Kształt Fortuny, drukarnia Jana Szarffenbergiera, Kraków 1609. Późniejsze wydanie anonimowe z próbami modernizacji leksyki: Fortuna, czyli odmiana szczęścia przez losy wierszem wypadaiąca, Warszawa 1801. Kolejne, również anonimowe wydanie: Fortuna czyli odmiana szczęścia przez losy wierszem wypadaiąca, nakł. i druk. Stanisława Dąbrowskiego, Warszawa 1822.
  • Katalogi :
  • Opracowania :

MARC

  • 001 a Kórnik
  • 026 a e.na m.m/ b e.e/ YcAb c 0000 (Q)
  • 040 a KÓR Z b pol
  • 041
    0
    @
    a pol
  • 044 a pl
  • 100
    1
    .
    a Bączalski, Seweryn d (?-1631)
  • 240
    1
    0
    a Fortuna albo szczęście
  • 245
    1
    1
    a [Fortuna albo Szczęscie Seweryna Bączalskiego. W ktorey kto co ma rozumu, Obaczy to, że nikomu Fortuna nie służy wiernie, Kto ią masz, żyi w niey pomiernie.]
  • 260 a [S.l.] : b [s.n.], c [1609-1644/1646] k Polska
  • 300 a 100 s., sygn. 2 nsygn., B-I4, K2-4, L-N4 ; c
  • 340 e Półskórek biały, 19 w.
  • 500 a Def.: brak k. tyt., s. 69-70 (sygn. K1) oraz końca od s. 101. a Ubytki w dolnych częściach licznych kart. a "Fortuna albo szczęście" jest utworem należącym do gatunku sortilegium - popularnej wczesnonowożytnej gry polegającej na odczytywaniu wróżb wylosowanych poprzez rzuty kostką. a Zachowało się kilka wersji tego utworu wymienianych jako jedno wydanie, różniących się jednak od siebie, w niektórych przypadkach dość znacznie. Egzemplarz 12572 złożony jest inną czcionką, obecne są w nim dwa pytania niepojawiające się w egzemplarzu 12643, a obecne w wydaniu z 1609 r. pt. "Kształt Fortuny": "Jeśli ten, coć się kiedy zaleca z tobą nie obłudnie" (s. 91-93) i "Mężczyzna w jakim frasunku będąc, przyjedzieli na potym do pociechy" (s. 97-99). Można przypuszczać, że jest to nienotowane wcześniej wydanie powstałe w przedziale 1609-1644/1646, lecz ze względu na znaczne ubytki w egzemplarzu i brak k. tyt. jednoznaczna weryfikacja jest niemożliwa. a Wcześniejsze wydanie pod innym tytułem: S. Bączalski, Kształt Fortuny, drukarnia Jana Szarffenbergiera, Kraków 1609. a Późniejsze wydanie anonimowe z próbami modernizacji leksyki: Fortuna, czyli odmiana szczęścia przez losy wierszem wypadaiąca, Warszawa 1801. Kolejne, również anonimowe wydanie: Fortuna czyli odmiana szczęścia przez losy wierszem wypadaiąca, nakł. i druk. Stanisława Dąbrowskiego, Warszawa 1822.
  • 510 a E. c XII, 325 ? l https://www.estreicher.uj.edu.pl/staropolska/indeks/wpis/?id=1901&fileId=0352
  • 510 a Ossol. XVII c I, 288 ?
  • 520 a Nauka tego losu s. nlb.
  • 520 a Do czytelnika s. nlb.
  • 520 a Fortuna abo szczęście s. [3]-100
  • 530 d Mf 5853
  • 541 c st. zas.
  • 561 a Ze zbiorów Tytusa Działyńskiego d Kielis. 248 w Działyński Tytus
  • 581 a A. I. Szoka, Nowożytne sortilegia krakowskie - między pragnieniem poznania przyszłości a potrzebą rozrywki, „Krzysztofory”, nr 34, Kraków 2016, s. 31-46. l https://muzeumkrakowa.pl/krzysztofory-zeszyty-naukowe-nr-34
  • 581 a M. Nawrocki, Znikające tabu. Wizerunki śmierci i starości w „Fortunie albo szczęściu” Seweryna Bączalskiego, w: Twarz – maska – wizerunek, red. Katarzyna Bolęba-Bocheńska, Marta Błaszkowska, Kraków 2018, s. 15-34.
  • 581 a J. Kiliańczyk-Zięba Justyna, Wstęp, w: Stanisław z Bochnie Gąsiorek, Fortuna abo szczęście, oprac. Justyna Kiliańczyk-Zięba, Kraków 2015, s. 7-46.
  • 600
    .
    9
    a Apelles d (ca 380-300 a.C.)
  • 650
    .
    9
    a Literatura polska y 17 w.
  • 650
    .
    9
    a Literatura popularna y 17 w.
  • 650
    .
    9
    a Gry i zabawy literackie y 17 w.
  • 650
    .
    9
    a Przepowiednie y 17 w.
  • 650
    .
    9
    a Fortuna (bóstwo) y 17 w.
  • 651
    .
    9
    a Kraków (woj. małopolskie) y 17 w.
  • 852 j 12572 q Def.
  • 999 a Matylda Paszkiewicz d 2023.08.18.